21 Eylül 2008 Pazar







Merhabalar,
Geçtiğimiz Mart ayında Ataköy’de bulunan hoby bahçesinden edinmiştim. 40–50 m2 kadar bir yer… Tokat’ta yaşayan 70’ine yakın biricik teyzem var. Geniş bir arazi içerisinde bağ evinde yaşar. Teyzem, kendimi bildim bileli burada meyve, sebze yetiştirir durur. Her şey ama her şey hem yerli hem de natüreldir. Domateslerin asıl yerlisi sanırım bir onda kalmıştır. Öyle leziz ki asla tadına doyamazsınız. İşte, o domatesin tohumlarından aldım ve önce evde fideledim daha sonra da doğru bahçeme. Domates yetiştirme konusunda bu benim ilk deneyimim. Doğrusu çok sevmekle birlikte domates yetiştiriciliği konusunda hiçbir bilgiye sahip değildim.


Hoby bahçesindeki komşularım da benden pek farklı değildi. Derken domateslerim ağustos başlarında kızarmaya başladı. Pek verimli değildi. Biraz sık olmuştu. Herkesin domatesleri salkım salkım sıralı dururken benimkiler şekilsiz, yamuk, altları birazcık kararmış, domateslerin bir tarafı kırmızıyken diğer tarafı yeşil olabiliyordu. Tabi bir kural da koymuştum, bu bahçede hayvan gübresinden başka hiçbir kimyasal kullanmayacaktım. Moralim de bozulmuştu, birkaç kızarmış domatesi alıp eve gittim, salata yaptım, tadan herkes ne lezzetli salata bu böyle? Deyince nasıl mutlu olduğumu anlatamam. Gururla benim domatesler dedim. Daha sonra hoby bahçesindeki komşularımla birkaç domatesimi paylaştım. Tadan herkes nasıl lezzetli, nasıl da ince kabuklu, ne güzel domates bunlar tohumlarından verir misini diye sormaya başladılar. Bendeki mutluluğu sormayın artık. Bir Pazar günü evde gazete okurken birden pembe domateslerle ilgili bir yazı okudum. Yazıda site adından bahsedilince hemen o siteye girdim. Aman allahım! Bu domatesler benim domatesim! Aynı şekiller, aynı görünüm, demek ki teyzem ve ben yalnız değilmişiz dedim. Hemen üye oldum, Sayın Tansuglardan 1000. üye olduğum haberi gelmez mi? Ben zaten bu ailedenmişim, üstelik de ailem küçük de değil tam bin kişi. Nasıl mutlu oldum bilemezsiniz. Bu üyelikten sonra domateslerimin resmini çekmeye başladım. Şimdi becerebilirsem bu resimlerden de size göndermeye çalışacağım. Herkese pembe domates tadında yaşamlar diler gelecek sezonda daha iyi pembeler yetiştirmek umuduyla hoşça kalın, sevgiyle kalın.
Ayşe